Vanaf de intake zouden professionals in de somatische zorg (huisarts en medisch specialisten) en de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) attent moeten zijn op symptomen van posttraumatische stress en dissociatie in relatie tot een voorgeschiedenis van Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering. Bij voorkeur zou bij iedere cliënt een korte screening gedaan moeten worden. Dit kan eenvoudig door twee zelfrapportagelijsten die in ongeveer tien minuten ingevuld kunnen worden.
De rationaliteit hierachter is dat veel cliënten die behandeling zoeken dit doen vanwege de directe dan wel indirecte gevolgen van Vroegkinderlijke Chronische Traumatisering en dat dit nogal eens schuil kan gaan onder een scala aan psychische, somatische en sociaal- maatschappelijke problemen die in eerste instantie niet als zodanig door de cliënt en professional worden herkend.
De hulpvraag kan rechtstreeks betrekking hebben op de hieraan gerelateerde psychische klachten maar ook in eerste instantie met andere samenhangende problemen. Hulp wordt vooral gevraagd wanneer de problematiek ernstig interfereert met het functioneren op belangrijke levensgebieden als dagelijkse bezigheden, werk, relatie en sociale contacten die gepaard gaat met een ernstige psychische lijdensdruk veelal heeft de hulpvraag betrekking op al lang bestaande klachten.