Toelichting
De allereerste relaties in je leven vormen de blauwdruk voor alle hechte relaties die daarna nog komen. Gehechtheidspatronen worden vastgelegd in het impliciete geheugen, dat verspreid is door geheel het brein en ook het lichaam. Wanneer de gehechtheidservaringen erg onveilig waren, zoals bij een getraumatiseerde gehechtheidsrelatie, kan dit later tot erg veel interpersoonlijke problemen leiden. Ook in de behandelrelatie komen we deze problemen tegen. De gehechtheidspatronen zijn vaak krachtige neuronale verbindingen, als duidelijke paden, waar cliënten maar moeilijk van kunnen afwijken. Daarom proberen we als therapeut in de behandeling er nieuwe en gezondere paden naast te leggen. Met andere woorden we bieden de cliënt andere relationele ervaringen en hopen dat deze op den duur ook krachtige paden worden. Misschien zelfs met heel veel goede gezonde interpersoonlijke ervaringen, worden het bredere paden die vaker genomen worden dan de oude.
Echter, traumatische hechtingsrelaties lijken wel verslavend. Elke keer als weer de oude toxische paden worden bewandeld, gaan neuronen weer vuren, en als neuronen tezamen vuren, worden de verbindingen weer versterkt. Soms zeggen behandelaren ‘Onveiligheid is zo bekend dat de client het iedere keer weer opzoekt’. Wat drijft iemand om telkens weer deze toxische gehechtheidsrelaties te blijven opzoeken? Is het werkelijk verslavend, is het zoals men zegt ‘een mate van veiligheid’?
In deze lezing zal Renate allereerst in simpele woorden de normale, veilige en suboptimale, gehechtheidsrelatie afzetten tegen de complexe getraumatiseerde of gedesorganiseerde gehechtheidsrelatie. Vervolgens gaat ze in op ouders, kinderen en relaties en hoe cliënten te ondersteunen in het afscheid nemen van relaties die hen weerhouden van de weg naar herstel.
Leestips
Echo’s van trauma. Boom Uitgevers.
Voorbeeld:
Lanius, R. A., Vermetten, E., & Pain, C. (Eds.). (2010). The Impact of Early Life Trauma on Health and Disease: The Hidden Epidemic. Cambridge University Press.
Kort CV
Renate Geuzinge is BIG geregistreerd psychotherapeut en gz-psycholoog, gespecialiseerd in vroegkinderlijke chronische traumatisering. Dat doet ze vanuit scholing in meerdere methodes, zoals persoonsgerichte psychotherapie, cognitieve gedragstherapie, groepsdynamica, sensorimotor psychotherapie en EMDR. Renate is oprichter van het Instituut voor Interpersoonlijke Neurobiologie (IPNB) en als supervisor en leertherapeut aangesloten bij de NVP en de VPeP. Daarnaast is ze al vele jaren docent aan diverse postdoctorale opleidingen (in Groningen, Zwolle, Utrecht, Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen, Leuven en Brussel) en ook aan de Trauma Academie (PAO).
